Όμορφο πρωινό....

Πρωινό ξύπνημα Σαββάτου ,χωρίς το άγχος της δουλειάς, καθισμένη στον καναπέ , να απολαμβάνω ένα φλιτζάνι ζεστό καφέ ,ακούγοντας το ήχο της βροχής που έπεφτε .,Αχ αυτή η βροχή!!! Ξέρεται βέβαια πόσο πολύ μου αρέσει!!! Σκεφτόμουν με ποιόν τρόπο θα την απολαύσω ,και την στιγμή εκείνη με παίρνει η φίλη μου τηλέφωνο, σαν να διάβασε την σκέψη μου και μου πρότεινε να πάμε για καφέ στην παραλία …Πολύ ωραία σκέψη ,να απολαύσω την βροχή αλλά και την θέα της θάλασσας .Και επειδή σκέφτηκα και όλους εσάς που αγαπάτε τις αποδράσεις έστω και αν είναι τόσο μικρές ,έβγαλα κάποιες φωτογραφίες από το καφέ να σας κάνω να ζηλέψετε λιγάκι ,αλλά και να σας ευχηθώ καλή βδομάδα.

Ένα ταξίδι στα "Χίλια νησιά"

Αρκετά σας έχω αφήσει χωρίς ένα ταξιδάκι….Λέω λοιπόν να αλλάξουμε παραστάσεις, και να σας ταξιδέψω κάπου στον Καναδά .Για τους περισσότερους ένα τόσο μακρινό ταξίδι είναι όνειρο ζωής…Με λίγη καλή θέληση και αρκετή φαντασία μπορούμε να το πραγματοποιήσουμε μέσα από εδώ.

Tα «Χίλια Νησιά είναι ένα σύμπλεγμα απο νησάκια που απλώνεται στα σύνορα Καναδά – ΗΠΑ στις εκβολές του ποταμού Αγ.Λαυρέντιος βόρεια της λίμνης Οντάριο. Απλώνονται σε μία έκταση περίπου 80χλμ από το Kingston

Ta καναδέζικα νησιά ανήκουν στην επαρχία του Οντάριο ενώ τα Αμερικάνικα στην πολιτεία της Νεάς Υόρκης . Ο αριθμός τους ανέρχεται σε 1.865 και η έκτασή τους ποικίλλει από 100χλμ2 μέχρι τα πολύ μικ΄ρά με μία μόνο κατοικία και τις ακατοίκητες βραχονησίδες που αποτελούν καταφύγιο αποδημητικών
υδρόβιων πτηνών .

Καλή βδομάδα στην Μαρία

Σκεφτόμουν μια ανάρτηση χαρούμενη για την αρχή της νέας βδομάδας. Ένα μήνυμα στο κινητό με σταμάτησε…
Προσπαθούσα να το διαβάσω αλλά τα δάκρυα δεν με άφηναν .Ένα μήνυμα από την Μαρία Δημητρίου .Μεταξύ άλλων γράφει…
«πονάω φρικτά. Σιχάθηκα τη ζωή ,φοβάμαι…με τρομάζει αυτός ο κόσμος που αλλάζει .Με τρομάζει η ζωή που με πονάει φρικτά Φοβάμαι πολύ ,και αν ακόμα χτυπάει η καρδούλα μου οφείλεται στον άνθρωπο που με κοιτάει στα μάτια και λιώνει από τον πόνο που βλέπει το παιδί της μέρα με την μέρα να σιγοσβήνει που ήταν ένα λαμπρό και φωτεινό αστεράκι μα τώρα γίνεται σκοτεινό και σιγοσβήνει το αστεράκι της με φρικτό πόνο…»
Εμείς που λεγόμαστε άνθρωποι ,μπορούμε να κάνουμε πολλά γι αυτό. Ένα παιδί 25ετών ζητάει την βοήθεια μας .Μπορούμε να την προσφέρουμε, δεν θα γίνουμε πιο φτωχοί ,αλλά ούτε πιο πλούσιοι .
Εύχομαι αυτή η εβδομάδα για το Μαράκι να είναι η αρχή της λύτρωσης της .Να είναι χαρούμενη και αισιόδοξη .Να γεμίσει η ζωούλα της με φώς και να πάψει πια να πονάει.
Καλή βδομάδα Μαράκι μου…φιλάκια πολλά

NEA ΣΠΕ ΑΓΛΑΝΤΖΙΑΣ CY140070421000000000201622
27-SWIFT NUMBER
CCBKCY2N

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
CY430050011200011210545919
00-SWIFT NUMBER
HEBACY2N

(Μαρία Δημητρίου)

Μια εκπληκτικη διαφήμηση

Να περάσετε όλοι ένα χαρούμενο ,φωτεινό , συναρπαστικό , Σ/Κ

Ένα απρόσμενο βραβείο

Ένα βραβείο από την φίλη lourdi ,την ευχαριστώ πολύ. θα ήθελα με την σειρά μου να το δώσω σε όσους φίλους νοιώθω πιο κοντά…Φυσικά δεν είναι μόνο αυτοί επιφυλάσσομαι στο μέλλον για τους υπόλοιπους .
Στην γλυκιά μου φιλόζωη φίλη Εύα
Στον τρυφερό Βελουδένιο
Στον πολύ αγαπητό μου φίλο Διάττων που μου έμαθε πολλά για τις μουσικές του κόσμου ,
Στον υπέροχο ζωγράφο μας Ντίνο
Δημήτρη ,Βασίλη, Κωστή για τα υπέροχα ταξίδια που κάνουμε μαζί σας με τις φανταστικές φωτογραφίες σας
Έλενα αν και δεν θα έπρεπε να σου το δώσω ,γιατί με ις υπέροχες συνταγές σου όλο και κάποιο κιλό παίρνουμε ,εν τούτοις το αξίζεις
Στον συμπολίτη μου Δημότη Παγγαίου για την σωστή ενημέρωση του
Στον αόρατο που κάθε άλλο παρά αόρατος είναι
Στο Μαιράκι και στις πέντε αισθήσεις της
Στην ταξιδιάρα Ελένη που ποτέ δεν με ξεχνάει
Στον Σκρουτζάκο και στο γέλιο που μας χαρίζει ,
και τέλος στο αγαπητό φίλο Φοίβο για τις περιηγήσεις του σ όλο τον κόσμο

Χρονια πολλά!!!!Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα των φίλων!!!! Γιορτάζουν όλα τα φιλαράκια..!

Και λίγο χαμόγελο

Όταν βαριέσαι στο γραφείο:

1. σκοτώνεις μερικές μύγες.......
2. τις απλώνεις να στεγνώσουν στο καλοριφέρ.
3. οταν στεγνώσουν, παίρνεις χαρτί και μολύβι και αφήνεις την φαντασία σου ελεύθερη να παίξει .............

Φορος τιμης στο Πολυτεχνειο

Είχα την τάση να ζωγραφίζω τα όνειρα μου στην άμμο ,και να κάθομαι και να τα κοιτάζω…।άλλαζαν χίλια δυο χρώματα ,έπαιρναν την μορφή που ήθελα εγώ ,και μέσα τους έκλεισα όλα τα αρώματα της γης ।Και εγώ εκεί ,στα όνειρά μου ,τα ζωγραφισμένα στην άμμο ,να κάνω ταξίδια μαζί τους ।Κάποια στιγμή ένα κύμα μεγάλο ήρθε και τα έσβησε ।Και εγώ ξανά από την αρχή και με πείσμα συνέχιζα να τα ζωγραφίζω στην άμμο και να ζω μαζί αυτά.Και ήρθε δεύτερο και τρίτο κύμα , και τα έσβησε πάλι ,αλλά εγώ ακάθεκτη συνέχιζα πάλι από την αρχή .Πίστευα σ αυτό τον κόσμο και φανταζόμουν ότι μπορούσα οπουδήποτε να ζωγραφίζω τα όνειρά μου …Κάποια στιγμή ,ήρθε ένα θεόρατο κύμα, τόσο μεγάλο που με τρόμαξε .Τα πήρε μαζί του ,τα αφάνισε …Κουρέλια ξεσχισμένα ,πεταμένα αλύπητα εδώ κι εκεί…προσπάθησα να τα μαζέψω .πήρα όσα πινέλα μου απέμειναν ,έκανα καμβά την άμμο ,αλλά μάταιος κόπος…δεν έμεινε σταλιά χρωμάτων,

είχαν στερέψει όλα .

Όχι…δεν ήθελα τα όνειρά μου ασπρόμαυρα …

τα ήθελα γεμάτα χρώματα ,ζωή ,γεμάτα φώς και γλυκές μελωδίες .

Έπρεπε να κάνω κάτι γι αυτό …

και…ναι!!!

το βρήκα!!!

θα τα χαράξω πάνω στον βράχο …

Τώρα είμαι χαρούμενη !!!!

Τα βλέπω να στέκουν εκεί χαραγμένα ,τα νοιώθω ,ταξιδεύω μαζί τους ,και ξέρω ότι κανένα κύμα και κανένας αέρας δεν θα μου τα σκορπίσει…

Θα στέκουν εκεί ,δυνατά ,αγέρωχα …

Τώρα ναι…ξέρω…

Τα όνειρά μου στον βράχο να χαράζω !!!!

Ευχαριστώ πολύ

Καλησπέρα φίλοι μου ελπίζω να έχει λυθεί οριστικά το πρόβλημα εδώ και να μη συνεχιστεί .Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρων σας

Μια ανάρτηση που ήθελα να βάλω από την Κυριακή αλλά δεν μπόρεσα ..

Κυριακή ,μια μέρα ηλιόλουστη και πολύ ζεστή…Αφού αποφασίσαμε να ασκήσουμε τα εκλογικά μας καθήκοντα, είπαμε η τρελό παρέα να βρεθούμε για καφέ. Και τι πιο καλό από το λιμανάκι (παλιά σφαγεία), να απολαύσουμε την μέρα αλλά και την ομορφιά της θάλασσας .Το απόλαυσα όσο τίποτα .Μου είχε λείψει η μυρωδιά της το υπέροχο χρώμα της αλλά και η ηρεμία της. Ένας υπέροχος καφές παρέα με τις αγαπημένες φίλες μου ,με θέα την θάλασσα ,και για μουσική….οι φωνές των γλάρων…

Καλό Σ/Κ φίλοι μου και εύχομαι να απολαύσετε και εσείς μια τόσο υπέροχη μέρα

Έχω πρόβλημα

Φίλοι μου η σημερινή ανάρτηση μου είναι διαφορετική. Δεν γνωρίζω κατά πόσο έχετε εσείς πρόβλημα στο blog ,αλλά εγώ έχω μεγάλο .Δεν μπορώ να βάλω σχόλια αλλά ούτε να σχολιάσω ακόμα και τα δικά μου . Και επί πλέον δεν εμφανίζει καν δικά σας σχόλια όπως αρκετοί μου είπατε .Κατά διαστήματα και μετά από πολλές προσπάθειες καταφέρνω και σχολιάζω ,αφού τα νεύρα μου πρώτα γίνουν τσατάλια . Κάποιες φορές που επιτέλους λέω ότι σχολίασα κάπου βλέπω ότι δεν το εμφανίζει.

Αφορμή για αυτή την ανάρτηση η φίλη mar9659 που μου έκανε παράπονα σε σχόλιο της …Προσπάθησα να της απαντήσω αλλά αδίκως .Ελπίζω να διαβάσει από εδώ ότι δεν ευθύνομαι εγώ για αυτό . Να με συγχωρείτε αν δεν σχολιάζω ή δεν απαντώ στα σχόλια σας .Πάντα σας παρακολουθώ…Ευχαριστώ πολύ.

Επίκαιρο ανέκδοτο..

Μια μέρα σκοτώθηκε μια γυναίκα, που ήταν μεγάλη πολιτικός και μεγαλοστέλεχος στο κόμμα της, με υπουργεία και πολλές περγαμηνές. Όταν έφτασε στον άλλο κόσμο, την υποδέχτηκε ο Άγιος Πέτρος και της λέει:....
- Που θα ήθελες να περάσεις την αιωνιότητα σου, στην Κόλαση ή στον Παράδεισο; Εκείνη το σκέφτεται λίγο και λέει:
-Δεν είμαι σίγουρη.
-Τότε, λέει ο Άγιος Πέτρος, θα κάνουμε το εξής, θα περάσεις 24 ώρες στην Κόλαση και 24 ώρες στον Παράδεισο και μετά αποφασίζεις.
Η πολιτικός συμφωνεί. Πάνε λοιπόν, στην Κόλαση ... Εκεί η πολιτικός βλέπει ... όλους τους πολιτικούς φίλους της που είχαν πεθάνει να παίζουν γκολφ, να ποντάρουν στο καζίνο, να πίνουν σαμπάνια, να φλερτάρουν με ωραίους άντρες και πανέμορφες γυναίκες και γενικά να διασκεδάζουν πολύ. Ακόμα και ο Διάβολος ήταν μαζί τους και κάνανε παρέα, λέγοντάς τους τα καλύτερα πρόστυχα και πικάντικα ανέκδοτα. Όλα πολύ ωραία και η πολιτικός περνούσε υπέροχα. Πριν να το καταλάβει, πέρασαν οι 24 ώρες και ήρθε ο Άγιος Πέτρος να την πάρει να πάνε στον Παράδεισο. Ο Παράδεισος ήταν ένα πολύ ήσυχο μέρος με ήρεμη ατμόσφαιρα, οι άγγελοι έπαιζαν γαλήνια μουσική με τις άρπες και τις λύρες τους, οι φιλόσοφοι μιλάγαν για τη ζωή και το θάνατο και όλοι μαζί συζητούσαν με τον Θεό που ήταν πολύ γλυκός κι ευχάριστος τύπος. Η πολιτικός αισθανόταν πολύ όμορφα και πριν να το καταλάβει, πέρασαν και αυτές οι 24 ώρες, ώσπου ήρθε ο Άγιος Πέτρος να τι ρωτήσει τι αποφάσισε τώρα που είδε και τα δύο μέρη.
Η πολιτικός το σκέφτεται λίγο και του λέει:

-Ο Παράδεισος ήταν πολύ ωραίος και γαλήνιος, αλλά στην Κόλαση ήταν όλοι οι φίλοι μου και διασκέδαζαν πιο πολύ, οπότε θα προτιμήσω την Κόλαση. Ο Άγιος Πέτρος σέβεται την επιθυμία της και την στέλνει στην Κόλαση. Όμως, η Κόλαση ήταν λίγο διαφορετική τώρα, ένα διαλυμένο μέρος με αποπνικτική ατμόσφαιρα και όλοι οι φίλοι της πολιτικού δούλευαν στα κάτεργα και κουβαλούσαν τεράστιες πέτρες, ενώ και ο Διάβολος ήταν πάνω από τα κεφάλια τους και τους διέταζε συνεχώς.
Η πολιτικός δυσαρεστημένη πάει και τον ρωτά:
-Τι έγινε εδώ; Προχθές όλα ήταν τόσο ωραία και όλοι διασκέδαζαν. Και ο Διάβολος της απαντά:
-Τότε είχαμε προεκλογική εκστρατεία, σήμερα μας ψήφισες!!!

Η Μαρία Μάς Χρειάζεται Όλους...

Απο τα πρώτα blogs που επισκέφτηκα όταν ξεκίνησα εδώ ,ήταν της Μαρίας .Το πρώτο που διάβασα στην σελίδα της ήταν…
** ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΕΡΑΣ ΕΛΠΙΖΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΩ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ!! ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΟ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΕΧΕΙ Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΜΑΘΕ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΟΥ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ.**
Ένα παιδί που έχει τεράστια δύναμη μέσα του…
Ένα παιδί που μου έδωσε αρκετά μαθήματα ζωής…
Ένα γλυκύτατο πλάσμα που πραγματικά υποκλίνομαι στην τεράστια δύναμη που διαθέτει,και στην αγάπη για ζωή .Σήμερα μπαίνοντας στο blog του φίλου μου diatton's world ειδα την ανάρτηση του με τίτλο Η Μαρία Μάς Χρειάζεται Όλους...Ένα αφιέρωμα στην Μαρία που θα έπρεπε κάποια στιγμή να κάνουμε οι φίλοι. Το έκανε ο διάττων και ένας φίλος μπλόκερ ο Φώτης .Εκεί παραπέμπω λοιπόν κι εγώ με τη σειρά μου όλους όσους με επισκεφτούν...Θεωρώ ότι πρέπει όπως είπε και ο ίδιος να ενώσουμε όλοι τις καρδιές, τις προσευχές και την οικονομική μας συνεισφορά και να πετύχουμε αυτό που μέχρι τώρα μοιάζει ακατόρθωτο!
Ναι, ακόμα και το 2010 μπορούν να γίνουν θαύματα!