Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ.....




Ένας ιδιοκτήτης pet-shop , είχε αναρτήσει μια πινακίδα έξω
από τη κατάστημα του, που έγραφε: ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ.

Ένα μικρό αγόρι είδε την πινακίδα και μπήκε στο κατάστημα ρωτώντας:
"Πόσα
χρήματα θέλετε για να μου δώσετε ένα κουτάβι";

Ο ιδιοκτήτης απάντησε πως κόστιζαν από 30 έως 50 δολάρια.

Ο μικρός, βγάζοντας ελάχιστα χρήματα από την τσέπη του είπε: "

Έχω μόνο 2 δολάρια, μπορώ τουλάχιστον να δω τα κουτάβια";

Ο ιδιοκτήτης χαμογέλασε και σφύριξε δυνατά.

Μια σκυλίτσα μπήκε στο δωμάτιο, ακολουθούμενη από 5 κουταβάκια.

Το ένα από αυτά κούτσαινε, με αποτέλεσμα να μείνει λίγο πιο πίσω από
τα άλλα κουταβάκια.

Τότε ο μικρός ρώτησε: "Τι έχει αυτό το κουτάβι και κουτσαίνει";

Ο ιδιοκτήτης του εξήγησε πως το κουταβάκι είχε γεννηθεί με πρόβλημα
στο γοφό και πως θα έμενε έτσι σε όλη του τη ζωή.

Ο μικρός ενθουσιασμένος ζήτησε από τον άντρα να του δώσει το κουτάβι.

"θέλω να το αγοράσω" είπε αποφασιστικά.

Ο άντρας γέλασε και του είπε: "Όχι, δεν θέλεις αυτό το κουτάβι.

Αν επιμένεις μπορώ να σου το χαρίσω"...

Ο μικρός τσαντισμένος του είπε ότι ήθελε να αγοράσει το κουτάβι και
ότι θα έκανε τα αδύνατα δυνατά να ξεπληρώσει το χρέος του στον
ιδιοκτήτη του pet shop, δίνοντας ένα ποσό κάθε μήνα.

Ο άντρας γέλασε ξανά και είπε: " το κουτάβι αυτό είναι άχρηστο,
πραγματικά δεν σου χρειάζεται,ποτέ δεν θα μπορέσει να τρέξει και να
παίξει μαζί σου όπως τα άλλα σκυλιά...".

Τότε ο μικρός σήκωσε το μπατζάκι από το παντελόνι του και άφησε να
ξεπροβάλλει το αριστερό του πόδι, το οποίο υποστηριζόταν από ένα
μεταλλικό

σίδερο.

"Όπως βλέπετε, ούτε και εγώ θα μπορέσω να τρέξω και να παίξω μαζί
του...
επομένως το κουτάβι θα έχει κάποιον που το καταλαβαίνει...".

Ο άντρας δάγκωνε τώρα τα χείλη του μην ξέροντας τι να πει.
Δακρυσμένος,
προσπάθησε να χαμογελάσει και είπε: "εύχομαι... όλα τα κουτάβια να
βρουν κάποτε ένα ιδιοκτήτη σαν κι εσένα"...

Στην ζωή δεν μετράει το ποιος είσαι αλλά το αν κάποιος σε αγαπά, σε
δέχεται και σε εκτιμά γι' αυτό που είσαι χωρίς όρους.

5 σχόλια:

Ιφικλής είπε...

Εβελίνα συμφωνώ με το συμπέρασμά σου.
Η ανθρώπινη αξία δεν είναι μετρήσιμη με σταθμά.

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Συμφωνώ και εγώ εδώ! Πολλές φορές στη ζωή θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα. Δεν είναι όμως έτσι. Κάποιοι το γνωρίζουν ίσως καλύτερα. Τα παιδιά είναι αυτά που η ψυχή τους ακόμα δεν έχει μολυνθεί και βλέπουν τα πράγματα με πιο σωστό τρόπο.

evelina είπε...

ίσως να μην μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο,μπορούμε όμως να αλλάξουμε τον εαυτό μας...πρέπει αυτά τα κάποια πράγματα να σταματήσουμε να τα βλέπουμε κάποια στιγμή σαν δεδομένα...και τις ανθρώπινες αξίες να τις μετράμε με διαφορετικά κριτήρια..τότε ,ίσως ο κόσμος μας γίνει πολύ καλύτερος...

MOLEMOU είπε...

Στην ζωή δεν μετράει το ποιος είσαι αλλά το αν κάποιος σε αγαπά, σε
δέχεται και σε εκτιμά γι' αυτό που είσαι χωρίς όρους.
GIATI H ZOH SE OLOUS DEN TA DINEI OLA

evelina είπε...

φίλε μου,όταν κάποιος σε δέχεται και σε εκτιμά γι' αυτό που είσαι χωρίς όρους,τότε σίγουρα έχεις ένα πραγματικά καλό φίλο πλάι σου....