Πονάω…πονάω πολύ….η ψυχή μου ,το μυαλό μου ,όλο μου το σώμα.
Πονάω γι’ αυτά που βλέπω γύρω μου..
Το πράσινο και το νερό να λιγοστεύει
Το τρομαγμένο βλέμμα των παιδιών για το μέλλον τους…
Τις ψυχές των ανθρώπων να χάνονται στο βωμό του χρήματος, και της υποκρισίας..
Μα περισσότερο αυτό που με πονά πολύ είναι οι σχέσεις των ανθρώπων…
Η υποκρισία που τους διακατέχει ,το παιχνίδι τους με τις καρδιές των άλλων.
Ένας πόνος αβάσταχτος ,όταν προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου να πιστέψει ,να εμπιστευτεί ,να αφεθεί στα χέρια του άλλου ।να δώσει την καρδιά του ,την σκέψη του॥ Και ξαφνικά ξυπνάς από το όνειρο , διαπιστώνοντας την πραγματικότητα που σε τριγυρίζει ….ψέμα… ψέμα ,και υποκρισία….Θέλω να παραμείνω στο όνειρο παρά να βλέπω γλυκύτατα πρόσωπα ,με καρδιά αγγέλου ,και το χαμόγελο στα χείλη ,να δηλώνουν άτομα άξια εμπιστοσύνης , και από πίσω να παίζουν το παιχνίδι που αυτοί ξέρουν, ποδοπατώντας αξίες ,συνειδήσεις ,καρδιές .Ένα παιχνίδι που γίνεται ερήμην σου για να αισθάνονται αυτοί καλύτερα .Κοροϊδεύουν τον εαυτό τους νομίζοντας ότι κοροϊδεύουν εσένα .Μόνο που σε πονάνε πολύ…Ένα παιχνίδι ψευτιάς και υποκρισίας….Προτιμώ να παραμείνω στο όνειρο μόνη…Ευχαριστώ ,δεν θα πάρω…..
15 σχόλια:
Όλοι πονάμε Εβελίνα...
Ωραία η ανάρτησή σου...
Καλό μήνα.
Κωστης..
Ευχαριστώ Κωστη καλό μήνα
Καλό μήνα κι απο μένα.
Εκεί έχει χαθεί το παιχνίδι Εβελίνα.
Στο ότι όλοι νομίζουμε πως είμαστε οι μόνοι αμέτοχοι και ότι μόνο οι άλλοι φταίνε.
Κι εμείς τί νομίζεις ότι είμαστε;
Οι "άλλοι" κάποιων άλλων!
Αν περιμέμουμε να αλλάξουν οι άλλοι για να αλλάξει ο κόσμος,κι οι "άλλοι" αυτό περιμένουν:να αλλάξουν οι άλλοι των άλλων που είμαστε εμείς!
Γι αυτό δεν αλλάζει τελικά τίποτα.
Αν ο καθένας όμως έστρεφε την ευθύνη στον εαυτό του και μόνο αυτή τον ένοιζε,θα ήταν η μόνη ελπίδα!
Όχι γκρίνια,όχι μεμψιμοιρία,όχι ευθυνοφοβία!
Αυτομεμψία!
Καλό μήνα..
Πονάω κι εγώ Εβελίνα..για όλα όσα ανάφερες, αλλά ακόμα περισσότερο για την έλλειψη πίστης κι αγάπης..
Κάποιος κάποτε μου είχε πει πως ίσως είμαι η τελευταία που πιστεύει το Ρόδο της Ιεριχούς...
Η αντίδραση απέναντι στον πόνο είναι η πίστη στον άνθρωπο.
Εγώ ξεχασμένη ακόμα πιστεύω
OΛΑ ΥΠΕΡΟΧΑ,ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ.
Καλό μήνα Εβελίνα!!!!
Πορευόμαστε, εμείς τουλάχιστον, με το κεφάλι ψηλά και πιστεύουμε πως κάτι μπορούμε να αλλάξουμε. Αν χαθεί η ελπίδα, χαθήκαμε κι εμείς.
Καλό μήνα Εβελίνα.
καλό μήνα και εγώ θα ευχηθώ να μην έχει άλλο πόνο για κανέναν μας...
Καλό μήνα και κάθε καλό Εβελίνα μου.
Kαλό μήνα και καλή βδομάδα Εβελινάκι!
Δεν είσαι μόνη σου,είμαστε πολλοί αυτοί που επιμένουμε αλλά...ονειρικά!
Καλημέρα!
1. σκεπτόμαστε ΠΑΝΤΑ θετικά
2. υπάρχει στο κουτάκι τελευταία και κάτω-κάτω η ΕΛΠΙΔΑ , που δεν πέταξε έξω
3. υπάρχουν οι φίλοι
ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΜΗΝΑ !!!
H αγάπη δεν χάνεται Εβελίνα μου.Εμείς την αφήνουμε να χαθεί.Κ η Πίστη ξεκινά κ πηγάζει από μέσα μας,έτσι πιστεύω.
Καλή εβδομάδα..Δευτέρα σήμερα,καλά να ήμαστε.
evelina αν και καθυστερημένα (κι εγώ) καλό μήνα να έχεις....!!!
Η ανάρτηση σου είναι πάρα πολύ σωστή, μιλά ακριβώς στις καρδιες και στην συνείδηση. όλων μας Σε αυτή την κραυγή αγανάκτησης σου, σου συμπαραστέκομαι...και θα πω κι εγώ με την σειρά μου
Ευχαριστώ...δεν θα πάρω!!!
Θα αλλάξουμε μόνο αν το θέλουμε και μία αρχή μπορεί να γίνει από τον Νοέμβριο που μπορούμε να στείλουμε πολλούς στα σπίτια τους και σιγά σιγά να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες μας.
Ανάρτηση με μεγάλη ειλικρίνεια αλλά και πίκρα. Συμφωνώ μαζί σου σε όλα. Απλά, μόνο να πω ότι στη μέχρι τώρα ζωή μου συνειδητοποίησα πως οι δρόμοι υπάρχουν για να τους διαβαίνουμε μόνοι. Αν και ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό (ελπίζω να είναι αντιληπτό με τι έννοια το λέω). Δε θα ΄θελα να προσθέσω κάτι περισσότερο ακριβώς για να μη στεναχωρηθούμε και περισσότερο.
Δημοσίευση σχολίου