Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΦΕΥΓΕΙ...
ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ,
ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟ
ΚΑΙ ΕΠΙΠΟΝΟ.
ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΘΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΣΕ ΛΙΓΟ...
ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΦΕΡΕΙ,
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...
ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ...
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ...ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Τα μάτια


Κάποτε ήταν μια κοπέλα τυφλή.
Μισούσε τον εαυτό της που ήταν τυφλή.
Μισούσε τον καθένα, εκτός από τον αγαπημένο της.
Αυτός ήταν πάντα εκεί γι‘ αυτήν.
Την αγαπούσε πολύ και ήταν πάντα δίπλα της.
Του είχε πει ότι αν μπορούσε να δει τον κόσμο,
τότε θα τον παντρευόταν!
Μια μέρα κάποιος της δώρισε δύο μάτια και τότε μπόρεσε
να δει τον κόσμο που τόσο πολύ ήθελε. Είδε και τον αγαπημένο της.
Εκείνος την ρώτησε γεμάτος χαρά «τώρα που μπορείς να δεις τον κόσμο,
θα με παντρευτείς;»
Η κοπέλα όμως έκπληκτη είδε ότι ο αγαπημένος της
ήταν κι αυτός τυφλός και σοκαρισμένη από αυτό,
αρνήθηκε να τον παντρευτεί.
Το αγόρι έφυγε δακρυσμένο και με πόνο αργότερα
της έστειλε ένα γράμμα.
''Απλά σε παρακαλώ, να προσέχεις τα μάτια μου..'

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

O μεγάλος θυμός



Φίλοι μου καλησπέρα…Αρκετά κουραστική θα έλεγα η σημερινή μέρα μετά την ανάπαυλα τριών ημερών. Λίγο η κούραση στην δουλειά, λίγο στο σπίτι , νάσου και η κόρη .Κάτι έκανε ,κάτι είπε , κάτι είπα ,εεε!!! δεν ήθελε και πολύ να ανάψει ο καυγάς…Τα νεύρα μου χάλια…Όταν έφυγε αναρωτιόμουν γιατί όλο αυτό , γιατί κάποιες στιγμές είναι τόσο δύσκολο να συγκρατήσουμε τα νεύρα μας. Χαλάμε τις καρδιές μας χωρίς λόγο ,ενώ μπορούμε με ήρεμο διάλογο να λύσουμε οτιδήποτε μας απασχολεί .θυμήθηκα κάποιο I mail που μου έστειλε ένας φίλος Σκέφτηκα ότι πρέπει να το μοιραστώ μαζί σας… Ίσως έτσι καταλάβουμε και βάλουμε κάποια όρια στον θυμό μας…
Ενώ ένας άνδρας γυάλιζε το νέο
αυτοκίνητό του, ο ηλικίας 4 ετών γιος του,
πήρε μια πέτρα και γρατσούνισε με
γραμμές μέρος του αυτοκινήτου. Στο θυμό
του απάνω, ο άνδρας αυτός πήρε το χέρι του
παιδιού του και χρησιμοποιώντας ένα
γαλλικό κλειδί, το χτύπησε πολλές φορές
.. Στο νοσοκομείο, το παιδί έχασε όλα τα
δάχτυλά του λόγω των πολλαπλών
σπασιμάτων. Όταν το παιδί είδε τον
πατέρα του ..... με τα παραπονεμένα μάτια
γεμάτα πόνο τον ρώτησε : " Μπαμπά.. πότε τα
δάχτυλά μου θα μεγαλώσουν πάλι ? " Το
άτομο βουβό, πήγε
πίσω στο αυτοκίνητό του και το κλώτσησε
πολλές φορές . Σκεπτόμενος αυτό που
έκανε, βρισκόμενος
μπροστά στο αυτοκίνητο του και
βλέποντας ξανά τις γρατζουνιές ,
αντιλήφθηκε ότι το παιδί του είχε
γράψει με την πέτρα 'ΜΠΑΜΠΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ". Την
επόμενη ημέρα ο άνδρας αυτός
αυτοκτόνησε ..
Ο θυμός και η αγάπη δεν έχουν κανένα
όριο . Επιλέξτε τα τελευταία για να
έχετε μιαν όμορφη , καλή ζωή .... Τα
πράγματα υπάρχουν για να
χρησιμοποιούνται , ενώ οι άνθρωποι
είναι για να αγαπηθούν.

Ονειρούπολη Δράμας

Σήμερα τελευταία Κυριακή του χρόνου και είπα να κάνω κάτι και για μένα…τι το καλύτερο δηλ από τα να με κάνω να νοιώσω μικρό παιδί…Μια μικρή βόλτα στην γειτονική πανέμορφη Δράμα στην Ονειρούπολη ,που αυτές τις μέρες μας κάνει να νοιώθουμε παιδιά και να ζούμε πραγματικά σε μια παραμυθένια χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Μια Χριστουγεννιάτικη γιορτή , που κατά κοινή ομολογία είναι η μεγαλύτερη χριστουγεννιάτικη γιορτή που πραγματοποιείται στη χώρα μας.
Πραγματικά ένοιωσα υπέροχα ,γέμισα τις μπαταρίες μου και είμαι έτοιμη για την κούραση της επόμενης μισής εβδομάδος της τελευταίας του χρόνου… Καθώς γυρνούσα στο σπίτι ,λίγο κουρασμένη αλλά και υπέροχα γεμάτη από την βόλτα μου αυτή ,σκεφτόμουν πόσο υπέροχα θα ήταν αν είχαμε κάθε μέρα γιορτή ,αλλά και μια παραμυθένια Ονειρούπολη να μπορούμε να επισκεπτόμαστε όταν θέλουμε να νοιώσουμε λίγο παιδιά.





Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ Η ΨΥΧΗ.
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ ΤΙΣ ΣΤΕΛΝΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ



Φίλοι μου καλημέρα σε όλους...
Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρων σας ,με κάνατε να αισθανθώ υπέροχα και να νοιώσω πολύ καλά...Να νοιώσω ότι και μέσα απο εδώ μπορείς να βρείς πολύ καλούς φίλους.Ένα ατύχημα με κράτησε μακριά απο εδώ για αρκετό διάστημα,αλλά τώρα όλα καλά...δυσκολεύομαι βέβαια λίγο για να γράψω αλλά κι αυτό είναι θέμα λίγου χρόνου...να δώσω τα χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν σήμερα ,γιόραζαν εχθές αλλά και όλες αυτές τις μέρες που έλειψα.Να έχεται όλοι μια γλυκιά μέρα και μια υπέροχη νέα εβδομάδα...
Ένα τραγουδάκι αφιερωμένο σε όλους εσάς τους καλούς μου φίλους

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Σάντα Φε, Νέο Μεξικό, ΗΠΑ.

Ένα μυστήριο 130 ετών προσελκύει γύρω στους 250 χιλιάδες
επισκέπτες το χρόνο. Σημείο αναφοράς: Η εκκλησία Loretto






Εκείνο που διαφοροποιεί την εκκλησία από τις υπόλοιπες
είναι το θαύμα που έγινε εντός της εκκλησίας.
Η εκκλησία κατασκευάστηκε τον 19ο αιώνα.
Όταν ετοιμάστηκε, οι καλόγριες συνειδητοποίησαν
ότι δεν είχαν χτιστεί σκάλες που να οδηγούν στον επάνω όροφο.
Αφιέρωσαν 9 μέρες προσευχής στον Άγιο Ιωσήφ, που ήταν ξυλουργός.


Την ένατη μέρα, ένας άγνωστος χτύπησε την πόρτα τους και είπε
ότι ήταν ξυλουργός κι ότι μπορούσε να βοηθήσει με τη σκάλα.
Κατασκεύασε τη σκάλα ολομόναχος, η οποία στην πορεία
χαρακτηρίστηκε μεγάλο επίτευγμα ξυλουργικής
Κανένας δεν ήξερε πως η σκάλα μπορούσε να υποστηρίξει το βάρος της
μια και δεν είχε κεντρική υποστήριξη.
Τότε ο ξυλουργός, που δε χρησιμοποίησε ούτε ένα καρφί ή κόλλα
στην κατασκευή της σκάλας, εξαφανίστηκε χωρίς να περιμένει
την πληρωμή του.
Κυκλοφόρησε μια φήμη στη Σάντα Φε,
ότι ο ξυλουργός ήταν ο ίδιος ο Άγιος Ιωσήφ…
…σταλμένος από Τον ίδιο Τον Ιησού Χριστό για να διευθετήσει
το πρόβλημα. Έκτοτε, η σκάλα αυτή θεωρείται αποτέλεσμα «θαύματος»
και αποτελεί πόλο έλξης εκατοντάδων χιλιάδων τουριστών κάθε χρόνο.

Υπάρχουν 3 μυστήρια σε αυτή την υπόθεση, σύμφωνα με τον
εκπρόσωπο της εκκλησίας: το 1ο είναι ότι μέχρι σήμερα,
παραμένει άγνωστη η ταυτότητα του ξυλουργού.
Το 2ο μυστήριο – όλοι οι αρχιτέκτονες, μηχανικοί και επιστήμονες
ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να ερμηνεύσουν πώς αυτή η σκάλα
μπορεί να ισορροπεί χωρίς κεντρικό στήριγμα.
Και το 3ο μυστήριο – από πού προήλθε το ξύλο;
Το θέμα έχει διερευνηθεί με συμπέρασμα ότι το είδος ξύλου
που χρησιμοποιήθηκε για τη σκάλα δεν υπάρχει σε ολόκληρη
την ευρύτερη περιοχή της εκκλησίας.
Υπάρχει και μία άλλη λεπτομέρεια που τροφοδοτεί την πεποίθηση
θαύματος: Η σκάλα έχει 33 σκαλοπάτια, όσα και η ηλικία Του
Ιησού Χριστού.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Τα παράδοξα των καιρών μας

ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΝΕΣΗ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ.

ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΤΥΧΙΑ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΟΙΝΟ ΝΟΥ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΓΝΩΣΗ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΚΡΙΣΗ.

ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΦΑΡΜΑΚΑ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ.

ΞΟΔΕΥΟΥΜΕ ΑΠΕΡΙΣΚΕΠΤΑ,
ΓΕΛΑΜΕ ΛΙΓΟ,
ΟΔΗΓΟΥΜΕ ΓΡΗΓΟΡΑ,
ΕΞΑΓΡΙΩΝΟΜΑΣΤΕ ΕΥΚΟΛΑ,
ΞΕΝΥΧΤΑΜΕ ΣΥΧΝΑ,
ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΛΙΓΟ,
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ,
ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ.

ΜΙΛΑΜΕ ΠΟΛΥ, ΑΓΑΠΑΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΛΕΜΕ ΣΥΧΝΑ ΨΕΜΑΤΑ.

ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΌΧΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ.
ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΘΕΣΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΌΧΙ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ.


ΕΧΟΥΜΕ ΨΗΛΟΤΕΡΑ ΚΤΙΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΟΝΤΥΤΕΡΗ ΨΥΧΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ.
ΦΑΡΔΥΤΕΡΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΣΤΕΝΟΤΕΡΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ.

ΞΟΔΕΥΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ.
ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ.

ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑΜΕ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΔΙΑΣΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ.

ΚΑΤΑΚΤΗΣΑΜΕ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΌΧΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟ.

ΔΙΑΣΠΑΣΑΜΕ ΤΟ ΑΤΟΜΟ,
ΑΛΛΑ ΌΧΙ ΚΑΙ ΤΗ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ.

ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ.
ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ.
ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΌΧΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ,
ΕΧΟΥΜΕ ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ ΗΘΗ.

ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ computers ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ,
ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΕ ΠΟΣΟΤΗΤΑ,
ΑΛΛΑ ΜΙΚΡΟΙ ΣΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΠΟΧΕΣ ΓΡΗΓΟΡΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ ΚΑΙ ΑΡΓΗΣ ΠΕΨΗΣ,
«ΨΗΛΟΙ» ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΛΑ «ΚΟΝΤΟΙ» ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ.


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ , ΑΛΛΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΙΔΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ – ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΤΡΟΦΗ.
ΔΥΟ ΜΙΣΘΟΙ - ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΙΑΖΥΓΙΑ.
ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΣΠΙΤΙΑ - ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΔΙΑΛΥΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ.

ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑΥΤΟ, ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ «ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ», ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ «ΕΙΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ».



ΨΑΞΕ ΓΙΑ ΓΝΩΣΗ, ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΕ ΤΗ ΘΈΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΟΥ.
ΞΟΔΕΞΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ, ΦΑΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ.

Η ΖΩΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΣΤΙΓΜΩΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ.

ΠΙΕΣ ΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΡΥΣΤΑΛΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ. ΜΗΝ ΚΡΥΒΕΙΣ ΤΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΛΩΝΙΑ ή AFTERSHAVE ΑΛΛΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.

ΕΞΑΦΑΝΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΣΟΥ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ: “ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ», “ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ” και “ΌΧΙ ΤΩΡΑ” .
ΓΡΑΨΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ “ ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ “
ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΜΕ.
ΜΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ.

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΚΑΘΕ ΩΡΑ, ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ,
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΕΑΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΟΥ.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Αχ αυτή η βροχούλα


Έξω βρέχει…Μια ήσυχη ,γαλήνια βροχή , χωρίς την συγκίνηση των κεραυνών και την λάμψη της αστραπής...
Στέκομαι στην τζαμόπορτα και κοιτάζω έξω τα δέντρα που ξεπλένονται , και το χώμα που ρουφά με ευλάβεια το υγρό στοιχείο. Σ’ αυτά τα δέντρα που πριν λίγο καιρό έστεκαν εκεί καταπράσινα ,τώρα , υπάρχει μια
πανδαισία χρωμάτων που παίζουν σε κάθε φύσημα του ανέμου…Πρασινοκίτρινα ,καφέ, κάπου , κάπου και κανένα κοκκινωπό ,έτοιμα να αποχαιρετίσουν το καλοκαίρι που πέρασε .Και η βροχή ,αυτή η υπέροχη, μελαγχολική βροχή ,κάνει το τοπίο ακόμα πιο υπέροχο, πιο φανταστικό…Απο μέσα ακούω ένα απαλό βαλσάκι να παίζει στο ράδιο…πόσο ρομαντικά είναι αυτή την στιγμή όλα!!! Κι αυτή η υπέροχη βροχή συνεχίζει ,και εγώ σκέφτομαι πόσο πολύ θα ήθελα να περπατήσω στην βροχή ,να την νοιώθω να πέφτει επάνω μου σαν χάδι…Και ξαφνικά διαπιστώνω ότι βρίσκομαι στο μαγαζί…Δεν πειράζει ,σε μισή ώρα κλείνουμε…Βροχούλα σού έρχομαι περίμενε…

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Καλημέρα φίλοι μου ,και καλο μήνα. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους και όλες που γιορτάζουν...



...Για τεχνικούς λόγους έλειψα δυο βδομάδες ,δεν ξέρω πόσο σας έλειψα ,αλλά μου λείψατε εσείς πολύ… Μόλις μπήκα βρήκα μια έκπληξη να με περιμένει από την φίλη μου ELENI με ένα υπέροχο βραβείο…Την ευχαριστώ πολύ ,λίγο καθυστερημένα βέβαια ,και την εύχομαι μέσα από την καρδιάμου να τους χιλιάσει τους αναγνώστες της…

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

TI EINAI ΑΓΑΠΗ...

Η γυναίκα του έχει τραυµατιστεί και η κατάσταση είναι πολύ άσχηµη…

Της φέρνει φαγητό και την φροντίζει στοργικά

Της φέρνει κι άλλο φαγητό, όμως σοκάρεται
από το θάνατό της και προσπαθεί να την συνεφέρει

Συνειδητοποιεί ότι είναι νεκρή και κλαίει γοερά

Στέκεται πλάι της κι εξακολουθεί να κλαίει

Αποδέχεται πια ότι δεν θα ξαναγυρίσει κοντά του

Αυτές οι φωτογραφίες των δύο πουλιών τραβήχτηκαν
στην Ουκρανία. Ο φωτογράφος τις πούλησε
με συμβολικό αντίτιμο σε πασίγνωστη γαλλική εφημερίδα.
Και όλα τα φύλλα της συγκεκριμένης εφημερίδας ξεπουλήθηκαν
την ημέρα της δημοσίευσης αυτών των εικόνων…

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟ. .......

Σε ένα μπάρμπεκιου μία γυναίκα σκόνταψε και έπεσε κάτω. Βεβαίωσε όλους ότι ήταν εντάξει (προσφέρθηκαν να καλέσουν ασθενοφόρο) και
ότι απλά σκόνταψε σε κάποιο τούβλο εξαιτίας των καινούριων της παπουτσιών. Αφού ανασκουμπώθηκε της έδωσαν ένα άλλο πιάτο με
φαγητό. Παρά το γεγονός ότι η Ingrid φαινόταν λίγο ταραγμένη, συνέχισε να απολαμβάνει το υπόλοιπο της βραδιάς. Λίγο αργότερα ο
σύζυγος της Ingrid τηλεφώνησε να ειδοποιήσει όλους ότι είχε πάει τη σύζυγό του στο νοσοκομείο (η Ingrid πέθανε στις 6 τα ξημερώματα).

Είχε υποστεί εγκεφαλικό στο μπάρμπεκιου και δεν στάθηκε δυνατό από κανέναν να το αντιληφθεί.
Αν κάποιος είχε καταλάβει τα συμπτώματα
ότι επρόκειτο για εγκεφαλικό ίσως η Ingrid να ήταν μαζί μας σήμερα.

Θα χρειαστείτε μόνο 1 λεπτό να διαβάσετε το παρακάτω.


Ένας νευρολόγος είπε ότι εάν του φέρουν ένα θύμα εγκεφαλικού μέσα
σε 3 ώρες μπορεί να αντιμετωπίσει τις επιδράσεις ενός
εγκεφαλικού...ολοκληρωτικά!
Το κλειδί είναι να αναγνωρίσουμε, να διαγνώσουμε το εγκεφαλικό
και να βρεθούμε κοντά στον ασθενή μέσα
σε 3 ώρες.


ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ
Να θυμάστε τα '3' βήματα. Διαβάστε και μάθετε τα παρακάτω:
Καμιά φορά τα συμπτώματα ενός εγκεφαλικού είναι δύσκολο να αναγνωριστούν.
Δυστυχώς η έλλειψη επίγνωσης προκαλεί καταστροφή.
Το θύμα του εγκεφαλικού μπορεί να έχει υποστεί βλάβη εγκεφάλου ενώ οι άνθρωποι κοντά του δεν μπορούν να αντιληφθούν τα συμπτώματα του
εγκεφαλικού.

Οι γιατροί λένε τώρα ότι οποιοσδήποτε, χωρίς ιατρική εκπαίδευση,
μπορεί να αναγνωρίσει ένα εγκεφαλικό, ρωτώντας τον/ την να κάνει
τις 3 ακόλουθες απλές ενέργειες:



1. Ζητήστε του / της ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕΙ

2. Ζητήστε του / της να ΣΗΚΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΧΕΡΙΑ (ΜΠΡΑΤΣΑ )

3. Ζητήστε του / της ΝΑ ΠΕΙ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ (ΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ) π.χ.
.....'Είναι μία ηλιόλουστη μέρα σήμερα'.



Εάν δεν μπορεί να κάνει οποιαδήποτε από τις 3 αυτές ενέργειες, καλέστε το 166 αμέσως και περιγράψτε τα συμπτώματα. Ανακαλύπτοντας
ότι μία ομάδα από μη-ιατρικούς εθελοντές μπόρεσε να αναγνωρίσει αδυναμίες στο πρόσωπο, αδυναμίες στα χέρια και προβλήματα ομιλίας,
οι ερευνητές παρακίνησαν το ευρύτερο κοινό να μάθουν αυτά τα 3 βήματα. Παρουσίασαν τα συμπεράσματά τους στην ετήσια συνάντηση της
Αμερικανικής Ένωσης Εγκεφαλικών την περασμένη Παρασκευή. Η διάδοση και χρήση αυτού του τεστ θα μπορούσε να συντελέσει στην άμεση
διάγνωση και θεραπεία ενός εγκεφαλικού και στην αποτροπή εγκεφαλικών βλαβών.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Ολα τα μπορεί ο ανθρωπος αν πραγματικά το θέλει

O TONY MELENDEZ γεννήθηκε στην Νικαράγουα. Γεννήθηκε χωρίς χέρια. Στα 16 του αποφάσισε να μάθει κιθάρα. Οχι μόνο έμαθε αλλά έγινε επαγγελματίας έβγαλε CDs κάνει συναυλίες και το 1987 τραγούδησε μπροστα στο Πάπα Ιωάννη Παύλο τον δεύτερο.

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Ποιος δεν θα ήθελε να επιστρέψει στα χρόνια που:


Τις σημαντικές αποφάσεις τις παίρναμε μέσω μίας πρακτικής... «αμπε-μπα-μπλομ»...

Τα λάθη στη γραμματική διορθώνονταν απλά με το «σκίσε το χαρτί και γράφτο απ’ την αρχή!»

Η χειρότερη τιμωρία και αγγαρεία ήταν να γράψεις εκατό φορές «Δε πρέπει να ξανα...»

Οι διαφωνίες τελειώναν με «πέτρα, ψαλίδι, χαρτί»

«Έχω λεφτά», σήμαινε μόνο να μπορείς να αγοράσεις τσίχλες παίζοντας «τον μαγαζάτορα» ή ένα παγωτό στο διάλειμμα.

Το να γεμίζεις μία σακούλα με βόλους ήταν αρκετό για να σε κρατήσει ευτυχισμένο όλο το απόγευμα.

Δεν ήταν παράξενο να έχεις δύο ή τρεις «καλύτερους» φίλους/ες. «Είναι πολύ μεγάλος/η» αναφερόταν μόνο για όσους ήταν πάνω από 18 ετών.

«Κλέφτες και Αστυνόμοι» ήταν ένα παιχνίδι μόνο για τα διαλείμματα... Και ήταν πολύ πιο διασκευαστικό να είσαι ο κλέφτης παρά ο αστυνόμος...

«Δηλητηριώδης» αναφερόταν μόνο σε ένα είδος «εντόμου ή υγρού απαγορευμένου» και όχι σε ανθρώπους...

Για να ταξιδέψει κανείς από τη Γη στον ουρανό, το μόνο που χρειαζόταν να κάνεις ήταν να γίνεις «αστροναύτης ή superman»...

Το τέλειο ήταν να παίζεις ποδόσφαιρο χωρίς τέρμα ή βόλεϊ χωρίς δίχτυ και οι κανόνες δεν είχαν και πολύ σημασία...

Το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί με το αντίθετο φύλο ήταν να σε έπιαναν παίζοντας το «γιατρό»!

«Έχει φέρει όπλο στο σχολείο» σήμαινε ότι σ’ έπιασαν να έχεις σφεντόνα...

«Ο τελευταίος που θα φτάσει είναι χαζός!!!» ήταν η κραυγή που σ’ έκανε να τρέχεις μέχρι που νόμιζες ότι θα σπάσει η καρδιά σου...

Καμία στον κόσμο δεν ήταν πιο όμορφη από τη μαμά. Ήταν η μόνη που μ’ένα φιλί στο τραύμα σου σ΄έκανε αμέσως καλά...

Ποτέ δεν έλειπε ένα νόμισμα κάτω από το μαξιλάρι, που στο άφηνε η «Καλή Νεράιδα» ως αντάλλαγμα για το δόντι που σου έπεσε. Ήσουν φυσικά σε άλλο κόσμο αν σου άφηνε χαρτονόμισμα…

Πάντα ανακάλυπτες τις νέες σου ικανότητες εξαιτίας ενός «Βάζω στοίχημα ότι δεν μπορείς να...»

Η απογοήτευση ήταν να είσαι ο τελευταίος που θα έχεις επιλεχθεί για το θεατρικό του σχολείου.

«Πόλεμος», σήμαινε μόνο να πετάς κομμάτια κιμωλίας και μπαλίτσες από χαρτί κατά τις «ελεύθερες ώρες»…

Οι «βόμβες νερού» ήταν το πιο μοντέρνο, έξυπνο και δυνατό όπλο που είχε εφευρεθεί…

«Πόλεμος» ήταν κάτι που είχε συμβεί πριν γεννηθούμε και ποτέ (?) δεν θα συνέβαινε ξανά...

Τα παγωτά και τα φρούτα αποτελούσαν ομάδες βασικής διατροφής!

Για να μετατρέψεις το ποδήλατό σου σε μία δυνατή «μηχανή» χρειαζόταν μόνο να βάλεις μία φιάλη κοντά στις ρόδες.

Τα «μεγαλύτερα αδέρφια» ήταν τα χειρότερα βασανιστήρια, αλλά επίσης ήταν οι πιο δυνατοί και πιστοί προστάτες...

Αν μπορείς να θυμηθείς τα περισσότερα απ’ όλα αυτά, τότε αυτό σημαίνει ότι έχει πραγματικά ζήσει!!!

καλημέρα σας


ακόμα ένα απο την γλυκύτατη Ελένη την ευχαριστώ πολύ...με την σειρά μου θα το χαρίσω στο μπλόκ του 1) Ταξιδευτής και ονειευτής που είναι φανταστικό
.ενα βραβείο ακόμα για τον φίλο μου 2)needforsimplicity με τις υπέροχες αναρτήσεις που βάζε, 3)την gasteroplix για τις υπέροχες συνταγές της αλλά και 4)syntageskardia για τον ίδιο λόγο...5)Ακόμα ένα στον γλυκύτατο πειρατή halassokratora



Φίλοι μου γειά σας .Ενα νέο βραβείο απο τον φίλο inmusiclos με το υπέροχο μπλοκ και τις φοβερές σκόρπιες σκέψεις του τον ευχαριστώ πολύ...

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Για όλους εσάς

Καλησπέρα φίλοι μου...άλλα δύο βραβεία απο δύο φίλες που τις ευχαριστώ πολύ για την τιμή...απο την Ελένη
και την γλυκιά selena


εγώ απο την μεριά μου το δίνω σε όλους τους φίλους ανεξερέτως, γιατί το κάθε blog έχει το δικό του χρώμα και ύφος...άλλα ενημερωτικά, άλλα με πολύ χιούμορ, άλλα ρομαντικά γεμάτα ευαισθησία .Γι αυτό λοιπόν κι εγώ το προσφέρω σε όλους εσάς που γεμίζεται κάποιες άδειες ώρες μου,ώρες μοναξιάς , και σας ευχαριστώ πολύ γι αυτό

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Μήπως έχουμε υπερτιμήσει την αξία του χρήματος;;



Σ'ενα
χωριό που ζει απο τον τουρισµό
λόγω της κρίσης τα πάντα έχουν
νεκρωθεί.

Για να επιßιώσουν οι κάτοικοι, ο
ένας δανείζεται απο τον άλλο.

Ο καιρός περνά µέσα σ'αυτή τη
θλιßερή ατµόσφαιρα ώσπου µια
µέρα έρχεται ένας και ζητάει ένα
δωµάτιο στο ξενοδοχείο του
χωριού.

Ο ξενοδόχος του λέει την τιµή
και εκείνος προπληρώνει µε ένα
χαρτονόµισµα των 100 Ευρώ

Πρίν ακόµα ανέßει στο δωµάτιο
του, ο ξενοδόχος πηγαίνει το
χαρτονόµισµα στο
χασάπη στον οποίο χρωστάει
ακριßώς 100 Ευρώ.

Ο χασάπης παίρνει το
χαρτονόµισµα και τρέχει να το
δώσει στον κτηνοτρόφο που τον
εφοδιάζει µε κρέας.

Ο κτηνοτρόφος παίρνει το
χαρτονόµισµα και πηγαίνει να το
δώσει στην κουρτιζάνα του χωριού
που της χρωστάει κάποιες
τρυφερές ώρες που πέρασαν µαζί.

Εκείνη µε τη σερά της τρέχει και
το δίνει στον ξενοδόχο που του
χρωστάει µερικές ßραδυές που
χρησιµοποίησε τα δωµάτια του µε
τους πελάτες της.

Οπως άφηνε το χαρτονόµισµα στη
ρεσεπσιόν, ο τουρίστας που µόλις
κατέßηκε απο το
δωµάτιο του λέγοντας στον
ξενοδόχο ότι δεν του αρέσει και
άλλαξε γνώµη, αρπάει το
χαρτονόµισµα και φεύγει.

Τελικά τίποτα δεν ξοδεύτηκε,
κανείς δεν έχασε, κανείς δεν
κέρδισε και όλα τα χρέη
ξεχρώθηκαν!

Μήπως κάπως έτσι θα µπορέσοµε να
ßγούµε απο την
κρίση;

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

το νέο μου βραβείο



καλησπέρα φίλοι μου...τα λάθη που κάνουμε πρέπει και να τα διορθώνουμε αν δεν θέλουμε να πληγώνουμε τους φίλους...Εγώ έκανα άθελά μου ένα και πρέπει να το διορθώσω. Το πρ.ωτο βραβείο ήταν απο το φίλο μου Thalassokrator μ.ονο που εγώ δεν το είδα του ζητώ συγνώμη και τον ευχαριστώ πολύ γι αυτό...Εγώ απο μεριάς μου το δίνω...
στην γλυκύτατη Αχτίδα ,
για την Ευριδίκη,
την Σταυρούλα,
την Μαργαριτα,
στις ονειροφαντασίες,
στο δια...(Κειρός),
στον vassilis,
στη selena
στην κουζίνα του Στρατου,

Σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη σας

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

ΚΑΒΑΛΑ

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Ενα μικρό ταξιδάκι μαζί μου στην ωραιότερη πόλη...
Την πόλη μου...

Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

το πρώτο μου βραβείο


λίγες μέρες έλειψα και ωωω!!!τι έκπληξη!!!!ένα βραβείο!!το πρώτο μου!!!!γιούπιιιι... άντε όμως να σοβαρευτούμε και λίγο...ευχαριστώ πολύ την ονειροφαντασίες που με τίμησε με αυτό το βραβείο...με την σειρά μου το δίνω σε κάποιους φίλους που για μένα το αξίζουν πραγματικά...δεν βάζω όρια σε πόσους θα το δώσω γιατί ποτέ δεν μπαίνω σε καλούπια .Άντε όποιος ακούει το όνομά του να σηκώσει το χέρι του...η σειρά δεν έχει σημασία,για μένα όλοι μετράνε το ίδιο
Diattonμε την υπέροχη μουσική στις αναρτήσεις του
thalassokratoras τον γλυκό μας πειρατή
tweety για να συνεχίζει να παλεύει ...μπορεί
πολύχρωμα όνειραμε τα υπέροχα πολύχρωμα όνειρά της
σκόρπιες σκέψεις για τις ρομαντικές,ευαίσθητες,μουσικές ,και πολύ γλυκές σκόρπιες σκέψεις του
Message in a bottle με τις πολύ ωραίες ιστορίες της
homemadeμε τις μεγάλες αλήθειες του
mar9659την υπέροχη
phivos Nikolaidesτον γλυκύτατο
skρουτζακοςπου με κάνει να γελώ με τα ανεκδοτάκια του
jimank1hcγια τους προβληματισμούς του
protoplastosγια το τόσο τρυφερό και υπέροχο blog του
ταξιδι στο ονειρο
JADORE LES SHELLSστην Ελένη που μας ταξιδεύει συνεχώς
Need For Simplicityμε τα πολύ ωραία θέματα που βάζει και ενημερωνόμαστε για το τι γίνεται γύρω μας .
καλό βράδυ και καλή βδομάδα σε όλους

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ !!!

Τον Απρίλιο του 2007 ένα παιδί, ηλικίας 10 ετών, μαθητής του σχολείου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Dante Alighieri, από São Paulo, Βραζιλία, πέθανε χωρίς οποιαδήποτε προγενέστερα ιατρικά προβλήματα, κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
Του προσφέρθηκαν οι πρώτες βοήθειες, αλλά πέθανε σε λίγα λεπτά κατά τη διάρκεια της μεταφοράς στο νοσοκομείο.
Αιτία:
Φουσκωμένο στομάχι, θάνατος λόγω ασφυξίας.
Η νεκροψία έδειξε ότι η κατάστασή του προκλήθηκε από κατανάλωση ουσιών, οι οποίες προκάλεσαν μια έκρηξη στο στομάχι του.
Ένα μπουκάλι Coca Cola Light  και στη συνέχεια οι πολύ γνωστές καραμέλες Mentos menthol.
«Η αιτία του θανάτου του παιδιού ήταν το μίγμα των ουσιών στα δύο τρόφιμα»
Ο Alexander B. Mergenthaler από το Ινστιτούτο Χημείας l’Institut USP (France) έλεγξε και ουσιαστικά απέδειξε ότι η ουσία "K INS930", από την Coca Cola Light, αναμιγνυόμενη με καραμέλες Menthos, απελευθερώνει ένα θανάσιμο χημικό γνωστό ως Ta9V4. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αυτός ο συνδυασμός παράγει και απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες αερίου κάτω από υψηλή πίεση - μια έκρηξη!
Ενώ αυτό το γεγονός και η παρουσίασή του στα διάφορα μέσα προκάλεσε δημόσια αντίδραση, η Coca-Cola και η Mentos δεν έχουν εκδώσει καμία δημόσια δήλωση.




Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

η μαμά


Ο μπαμπάς και η μαμά έβλεπαν τηλεόραση όταν η μαμά είπε:
« Είμαι κουρασμένη, πηγαίνω για ύπνο ».
Πήγε πρώτα στην κουζίνα να ετοιμάσει τα σάντουιτς των παιδιών για το σχολείο.
Έβαλε τα πιάτα στο πλυντήριο πιάτων και έβγαλε το κρέας από την κατάψυξη για το αυριανό δείπνο.
Έλεγξε αν έχει αρκετά δημητριακά, γέμισε την ζαχαρίερα, και έβαλε στο τραπέξι τα μπωλ και τα κουτάλια για το πρωινό και ετοίμασε την καφετίερα.
Άπλωσε τα πλυμμένα ρούχα, έραψε ένα κουμπί, μάζεψε τα παιχνίδια των παιδιών και έβαλε το τηλέφωνο στη βάση του.
Πότισε τα φυτά και έβγαλε τα σκουπίδια έξω.

Τότε λοιπόν άρχισε να χασμουριέται και αποφάσισε να πάει στο κρεβάτι της.
Σταμάτησε για ένα λεπτό να γράψει ένα μήνυμα στη δασκάλα, μέτρησε τα χρήματα για την εκδρομή των παιδιών και μάζεψε ένα βιβλίο που ήταν κάτω από την καρέκλα.
Ετοίμασε μια ευχετήρια κάρτα για τη φίλη της, έφτιαξε τη λίστα με τα ψώνια και τα έβαλε δίπλα από την τσάντα της.

Μετά η μαμά καθάρισε το πρόσωπο της με λοσιόν, έβαλε κρέμα νυχτός και βούρτισε τα δόντια της.
Ο μπαμπάς φώναξε :
« Νόμιζα ότι θα πήγαινες για ύπνο !? »
« Τώρα, πηγαίνω », του απάντησε.
Έβαλε νερό στο μπωλ του σκύλου, κλείδωσε την πόρτα και έσβησε το φώς στο διάδρομο.

Έριξε μία ματιά στο δωμάτιο των παιδιών, μάζεψε κάτι βρώμικα μπλουζάκια και κάλτσες από το πάτωμα και καθησύχασε ένα από τα παιδιά που δεν μπορούσε να κοιμηθεί.
Μόλις έφτασε στο δωμάτιό της. έβαλε το ξυπνητήρι, ετοίμασε τα ρούχα της για την επόμενη μέρα και συγυρίσε λίγο τα ρούχα του άνδρα της.
Συμπλήρωσε στη λίστα της τρία πράγματα που πρέπει να κάνει.
Εκείνη τη στιγμή ο μπαμπάς είπε : « Πάω για ύπνο ».
Κι αυτό έκανε, χωρίς να το ξανασκεφτεί
Αναρωτιόμαστε γιατί οι γυναίκες ζούν περισσότερο...
Γιατί είναι φτιαγμένες για μεγάλες αποστάσεις.
Δεν μπορούν να πεθάνουν νωρίς, έχουν πολλά πράγματα να κάνουν.

Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Αντόνι Γκαουντί











Ο Αντόνι Γκαουντί (25 Ιουνίου 1852 – 10 Ιουνίου 1926) ήταν σημαντικός Καταλανός αρχιτέκτονας της Αρ Νουβό. Γεννήθηκε στη Βαρκελώνη, όπου βρίσκονται και τα πιο σημαντικά έργα του, τα οποία ξεχωρίζουν για το σχεδιασμό τους.

Το τελευταίο και ένα από τα χαρακτηριστικά έργα του είναι η εκκλησία Σαγράδα φαμίλια, η οποία έμεινε ημιτελής λόγω του θανάτου του αρχιτέκτονα.

Τα έργα του Γκαουντί δίνουν ιδιαίτερο χαρακτήρα στη Βαρκελώνη και αποτελούν πόλους έλξης για τους τουρίστες, οι οποίοι τα επισκέπτονται. Χαρακτηριστική είναι μια από τις τεχνικές του Γκαουντί ο οποίος χρησιμοποιούσε κομμάτια από κεραμικά πλακίδια για να διακοσμήσει και να χρωματίσει κάποια από τα έργα του. Σήμερα πολλά από τα διακοσμητικά αναμνηστικά που πωλούνται στη Βαρκελώνη χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή.

Έργα του Γκαουντί

* Casa Vicens (1878–1880)
* Palau Güell (1885–1889)
* Κολλέγιο των Τερεσιάνας (1888–1890)
* Κρύπτη της εκκλησίας Κολόνια Γκιουέλ (1898–1916)
* Casa Calvet (1899–1904)
* Casa Batlló (1905–1907)
* Κάζα Μιλά (La Pedrera - Το νταμάρι) (1905–1907)
* Πάρκο Γκιουέλ (1900–1914)
* Sagrada Família (1884–1926)