Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Είστε πιο έξυπνοι από έναν χιμπατζή;




Στα κάγκελα του κλουβιού ενός χιμπατζή, δένεται ένας διάφανος σωλήνας, μέσα στον οποίο έχουν βάλει τροφή.

Ο σωλήνας όμως είναι τόσο στενός, ώστε να μην χωράει το χέρι του χιμπατζή και να πιάσει την τροφή.

Εσείς πως θα βγάζατε την τροφή, μέσα απ’ τον σωλήνα, χωρίς να τον λύσετε από τα κάγκελα;

Σκεφτείτε το λίγο, πριν δείτε το βίντεο।



Καλο Σ/Κ

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Γαλάζια Πολιτεία

Σας το είπα κι άλλη φορά ότι την πόλη της Καβάλας την λατρεύω. Αν και δεν είμαι Καβαλιώτισσα αλλά θεσσαλονικιά ,εν τούτοις μετά από 25 χρόνια παραμονής μου σ αυτή την πόλη ,έγινα στην ουσία κομμάτι δικό της .Αγαπώ γενικά το χρώμα της ,αυτό το ιδιαίτερο ,την μυρωδιά της ,αλλά και τους φίλους που έχω κάνει εδώ .Στην προηγούμενη ανάρτηση έβαλα ένα ποίημα της κολλητής μου και bloger ,mantlin για την Καβάλα ।Σήμερα είπα να αφιερώσω ένα ακόμα γραμμένο από τον φίλο bloger Χριστόδουλο.(Καβαλιώτης και ο ίδιος)
Ένα αφιέρωμα με αγάπη στην Καβάλα και τους ανθρώπους της .


Γαλάζια Πολιτεία
Καβάλα μου το πρωινό σου
μύρια λουλούδια και χαρές
στολίζουνε το διάκοσμό σου
τους λόφους σου και τις πλαγιές


Τη θάλασσα,τον Ουρανό σου.
Τ’αγιόκλημα το μυρωμένο,
το πεύκο πού χεις στο βουνό σου.
Κάθε παιδί σου,αγαπημένο!……


Σκαρφαλωμένα τα σπιτάκια σου,
μεσ’τα πεύκα και τους βράχους.
Πολύχρωμα λουλούδια στα λοφάκια σου.
Γρασίδι,άπλετο στους λάκκους!….


Τ’άνθη, που την άνοιξη,πατρίδα μου
σε πλέκανε στεφάνι…..
Και το θυμάρι,του βουνού,κατέβαινε
σεργιάνι για να κάνει!!!

ΧΡ.Σ.ΖΗΣΑΚΗΣ
ΑΠΡΙΛΗΣ 1960

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΝΑ ΠΟΛΗ


ΜΑΝΑ ΠΟΛΗ

Καβάλα σ'άλογο που θορυβεί
την μάνα πόλη καμαρώνω.
Πόσα παιδιά δεν έχουν γεννηθεί
σε γειτονιές που τις οργώνω!

Την μάνα πόλη καμαρώνω
καβάλα σ'άλογο που βιάζεται
πόσα προβλήματα εμπρός μου
που γρήγορα πίσω μου χάνονται.

Κάθε δρομάκι μια μικρή χαρά
στην άκρη του βράχου,κύμα μπροστά.
Άς ξαποστάσει το άλογό μου
στο λιμανάκι στην ξαστεριά.

Βαρκούλες στην θάλασσα χορεύουν
στο φρούριο τα μυστικά μας,
στην Παναγία οι προσευχές μας
τα παιδικά οράματά μας.

Τους φίλους μου όλους θα καλέσω
σαν τον παλιό καιρό στην αμμουδιά
στην Καλαμίτσα να βρεθούμε
χορό να στήσουμε για μια βραδιά.

Γραμμένο από την mantlin

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Η πρώτη έξοδος της Μπουμπούς

Καλημέρα και καλή βδομάδα σε όλους τους φίλους. Μετά από αρκετά μεγάλη απουσία επανήλθα αλλά και πάλι δεν ξέρω για πόσο. Όσο θα αντέξει ο υπολογιστής μου σίγουρα . Μου δημιουργεί διάφορα προβλήματα τελευταία με αποτέλεσμα να μη μπορώ να μπω. Και όταν γίνει αυτό θα είαι για πολύ λίγο .Μάλλον θα μ αφήσει τελείως ,και δεν είναι εποχές για τέτοια. Για την αρχή της εβδομάδας είπα να σας δείξω κάποιες φωτογραφίες που τράβηξα την Μπουμπού μου. Ήταν η πρώτη της έξοδος ,μέχρι τώρα αρνιόταν πεισματικά να βγει από την πόρτα του σπιτιού .Καταλαβαίνεται βέβαια ότι από το πολύ ξύλο που το έδιναν ,ακόμα φοβάται πολύ .Είπαμε στην φύση το πιο άγριο και αιμοβόρο ζώο ,είναι ο άνθρωπος . Αυτό που μ ευχαριστεί πιο πολύ είναι ότι σιγά ,σιγά προσαρμόζεται στο περιβάλλον του σπιτιού και αρχίζει να μου κάνει και παιχνιδάκια . Ο γιατρός την βρήκε υγιέστατη και αυτό είναι πολύ ευχάριστο .Αν ξεπεράσει και τις φοβίες που έχει όλα θα είναι υπέροχα .Είμαι σίγουρη πως θα γίνει γρήγορα αυτό .
Δειλά ,δειλά η έξοδος



εξερεύνηση της περιοχής

της αρέσει η κάμερα....


Γνωριμία με τους γείτονες....δειλά ,δειλά στην αρχή και μετά το πλησίασμα....





Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Καλή ,και αισιόδοξη βδομάδα φίλοι μου

Καλή χαρούμενη και αισιόδοξη βδομάδα με ένα υπέροχο βιντεάκι απο τον φίλο Γιάννη Παππά

Μπαίνει ο χρόνος
στο ποτάμι της ζωής
Παρασέρνει
Χαμένες ελπίδες παλιές
Μικρές μεγάλες πόνου πληγές
Γλυκά ψιθυρίζει η ψυχή
Γλυκά χαιρετά η καρδιά
Μ ένα αντίο
Και δυο αέρινα φιλιά

Μα εσύ κλαις ..
Γιατί ?
Κοίτα δίπλα σου
Κοίτα
Είναι η καρδιά σου εκεί και σου μιλά
Κοίτα δίπλα σου
Κοίτα
Είναι η ζωή εκεί και σου γελά


Πάνε χρόνε
Ταξίδι πάνε στη σιωπή
Πάρε μαζί σου
Ότι μου στοίχισε ζωή
Πάρε ότι με πόνεσε πολύ
Γράψε απλά
Όταν θα φτάσεις στη σιωπή
πως ξαναρχίζω απ' την αρχή

Μα εσύ κλαις ?
Γιατί ?
Κοίτα δίπλα σου
Εκεί
Είναι η χαρά σου
Και σου χαμογελά
Κοίτα εκεί
Είναι αυτή που σου 'δωσε ζωή
Είναι η γλυκιά σου συννεφιά

Έλα χρόνε
Έλα μια στιγμή
Έλα να δεις
Να ξέρεις να το θυμηθείς
Εσύ που ήρθες τώρα
Έχω καθάρια την ψυχή
Ετούτη εδώ την ώρα

Είναι η γαλήνη στην ψυχή
Είναι που αγάπησα πολύ
Και αγαπώ ακόμα
Είναι γαλήνη στην ψυχή
Κι ας μοιάζει μπόρα

Είναι που φύγανε οι λυγμοί

Εγώ αρχίζω τώρα
Μου φτάνει αυτή την ώρα
Που είναι δίπλα μου αυτή
Αυτή που αγάπησα πολύ
Αυτή που μού 'δωσε ζωή

Μου φτάνει αυτή την ώρα
Που είσαι δίπλα μου

εσύ
ποίηση:ΓιάννηςΠαππάς

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Ένα μοναδικό δώρο ,και μια υπέροχη γνωριμία

Κοίτα πως τα φέρνει καμιά φορά η ζωή …από εκεί που δεν το περιμένεις γνωρίζεις ανθρώπους που μπαίνουν από την πρώτη στιγμή στην καρδιά σου.
Μια βόλτα στα blogs των φίλων και νάσου μπροστά μου μια γλυκιά φατσούλα ,που έψαχνε σπιτικό .Ένα σκυλάκι που έμοιαζε καταπληκτικά το δικό μου π ου πέθανε .Ένα μέιλ κατ ευθείαν στην γλυκιά μου ΑΧΤΙΔΑ και νάσου σήμερα μαζί με τον γλυκύτατο σύντροφό της και το σκυλάκι αγκαλιά μαζί με την προίκα του ,να αλλάζει αγκαλιές .Έγιναν και τα βαφτίσια ,και το όνομα αυτής Μπουμπού .
Σήμερα γνώρισα και από κοντά την αχτίδα μαζί με τον σύζυγό της .Ένα υπέροχο ζευγάρι ,με πλατύ χαμόγελο και πολύ χιούμορ. Δέσαμε αμέσως ,ήπιαμε τα κρασάκια μας ,γελάσαμε ,και το απόγευμα έφυγαν για το σπίτι τους ,με την υπόσχεση να βρεθούμε ξανά σύντομα .
Τους έβαλα πραγματικά στην καρδιά μου .Μεγάλη μου τιμή να κάνουν τόσα χιλιόμετρα για να μου φέρουν την Μπουμπού. Τους ευχαριστώ πολύ για αυτό το μεγάλο δώρο που μου έκαναν.




Και όχι μόνο αυτό. Καταπληκτική ζωγράφος η ίδια μου χάρισε ένα γούρι που έκανε .



Όπως και το υπέροχο κέικ που έφτιαξε με τα χεράκια της.



Τους στέλνω από ένα γλυκό φιλάκι ,και την υπόσχεση να βρεθούμε σύντομα…

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Ένας ''φτωχός'' πρόεδρος....

Αγανάκτηση και μόνο αγανάκτηση μπόρεσα να νοιώσω βλέποντας
ένα imail που έλαβα , και μ’ έκανε για άλλη μια φορά να αναρωτιέμαι σε τι κόσμο ζούμε .Όταν ένας ολόκληρος λιμοκτονεί λαός ,κάποιοι άλλοι ζουν πλουσιοπάροχα γεμάτοι απληστία .
Ποιος φαντάζεστε ότι έχει τέτοιο γούστο και ζει σε τέτοια χλιδή;
- Ένας Αμερικάνος δισεκατομμυριούχος;
- Ένας Σαουδάραβας πρίγκιπας;
- Ο Λουδοβίκος ο 14ος της Γαλλίας; ή
- Ο Ερρίκος ο 8ος της Αγγλίας;
Κοιτάξτε καλά τις φωτογραφίες. Στο τέλος θα δείτε την απάντηση!
Δεν θα το πιστέψετε!!!










Αυτό το παλάτι είναι στην Χαράρε και ανήκει στον:
Πρόεδρο της Ζιμπάμπουε – Robert Mugabe -

Όταν ο λαός του λιμοκτονεί, δεν έχει φαΐ και πεθαίνει από την έλλειψη ιατρικής βοήθειας…..
. . . Αυτός και η οικογένειά του ζουν έτσι…. Η απληστία του σκοτώνει τους ανθρώπους του, ξανά και ξανά . . . .
Ο λαός τον οποίο υποτίθεται ότι υπηρετεί




Τα συμπεράσματα δικά σας

Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

Το να γίνεις ευτυχισμένος είναι μία απόφαση…

Σκέφτηκα να κάνω ποδαρικό με μια παλιά σοφή ιστορία…μια ιστορία που ίσως την ξέρεται όλοι ,αλλά αξίζει τον κόπο να την ξαναθυμηθούμε .Εγώ εύχομαι σε όλους σας Καλή χρονιά ,γεμάτη υγεία ,ευτυχία ,χαρά και…2011 ευχές ακόμα για τον καινούριο χρόνο.


Μια παλιά ιστορία λέει ότι,
τον περασμένο αιώνα
ένας καμηλιέρης έμπορος …
…ξεκίνησε για το Κάιρο,
με σκοπό να επισκεφτεί
έναν ξακουστό σοφό!

Τελικά, συναντήθηκε με το σοφό
γέροντα, αφού χρειάστηκε να κάνει
ένα μακρινό ταξίδι, διασχίζοντας
ένα μεγάλο κομμάτι της ερήμου!
Ξαφνιάστηκε όμως όταν είδε,
ότι ο γέροντας ζούσε σε μία σκηνή,
με μοναδικά έπιπλα ένα στρώμα
πάνω στην άμμο, έναν σοφρά,
δύο σκαμνιά και πολλά βιβλία
Γύρισε τότε προς τον σοφό,
και γεμάτος απορία
τον ρώτησε
--Που είναι τα έπιπλά σου;


Ο γέροντας,κοίταξε τον καμηλιέρη,
και του απάντησε με μια ερώτηση!
--Τα δικά σου που είναι;
--Μα εγώ δεν έχω, είμαι περαστικός!
--Κι’ εγώ περαστικός είμαι....
Η ζωή είναι προσωρινή.
Λίγοι όμως το έχουν καταλάβει.
Οι περισσότεροι ζουν
λες και θα μείνουν για πάντα εδώ!
Ξέχασαν να γίνουν ευτυχισμένοι!
Η αξία των πραγμάτων δεν εξαρτάται
από το χρόνο που διαρκούν, αλλά από
την ένταση με την οποία γίνονται!
Γι’ αυτό υπάρχουν
στιγμές αλησμόνητες,
πράγματα ανεξήγητα,
και άτομα ασύγκριτα!