Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Σε περιμένω....


Άραγε μέσα σε λίγες γραμμές μπορεί κανείς

να αποτυπώσει όλες του τις σκέψεις?

Αυτά που αγαπάει,που θέλει,που αισθάνεται?

Μπορεί να δώσει δύναμη σε κάποιον να του

πεί.ΠΡΟΧΩΡΑ ...?

Να ήξερε πόσα δάκρυα έχω χύσει!!!

τόσα που αν τα μάζευα θα γέμιζα μια λίμνη,ένα ποτάμι αστήρευτο ....

Όμως προχωράω ...

Μια φωνή ακούω πάντα να μου λέει...

Μη σταματάς προχώρα...

Με δύναμη,αγάπη,στωικότητα...Κοίτα έξω την φύση…
Κοίτα τα δέντρα,αντέχουν τις καταιγίδες,

τα θεριά της φύσης να τα χτυπούν αλυπητα.

Αντέχουν!!!Μπορείς κι εσύ....

Προχώρα...θα έρθει η άνοιξη,θα ανθίσουν ξανα.

Θα γεμίσει η φύση με πανέμορφες ευωδιες και

χρώματα ,σαν της ζωής...

Και είναι ωραία η ζωή...

Έλα...έλα κοντά μου...σου απλώνω το χέρι...

Πάρε απο την δύναμη μου είναι και δική σου.

Κράτα γερά το χέρι μου και μ το αφήσεις...

Άνοιξε τα φτερά σου και πέτα ψηλά...

Έλα κοντά μου...

Κοίτα το λουλούδι που άνθισε...

Είναι η ψυχή μου...

το ίδιο μου το αίμα,που στάλα στάλα,χυνόταν

στη γή και περίμενα να ανθίσει...

Κοίτα...κοίτα,τα κατάφερε...

Μπορείς και εσυ...Έλα...πιάσε το χέρι μου,

και πέταξε...

ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ......




θάθελα αυτή την πρώτη μου ανάρτηση να την αφιερώσω σε έναν αγαπημένο φίλο...έναν πραγματικό φίλο,που μου στάθηκε πολύ,με υπομονή και ανυστεροβουλη αγάπη,προσπαθούσε να με κανει να αισθάνομαι καλά...Ήταν πάντα το ήρεμο λιμάνι μου ,τις δύσκολες στιγμές που περνούσα.Σήμερα,μόλις 48 ετών,έχει χτυπηθεί από καρκίνο...Τον βλέπω μέρα με την μέρα να χάνεται...και δεν μπορώ να του προσφέρω την ζωήπου τόσο αγαπάει...ελπίζω να του δώσω λίγη δύναμη μ αυτά που του γράφω....θέλω να ξέρει ότι τον αγαπώ πολυ και θα είμαι δίπλα του όταν με χρειάζεται....

εβελινα....

5 σχόλια:

Γιάννης Πετρόπουλος είπε...

Εβελίνα, καλωσόρισες στη μπλογκόσφαιρα.

Η ζωή πάντα έχει τα δικά της σχέδια, ανεξάρτητα απ' τη δική μας θέληση.
Αγνοούμε το λόγο για τον οποίο συμβαίνουν πράγματα, δεν μπορούμε να εξηγήσουμε γεγονότα, παρά μόνο με βάση το πεπερασμένο μυαλό μας.

Αποτέλεσμα αυτού είναι η δική μας ερμηνεία και εξήγηση που μας δημιουργεί συναισθήματα, καλά ή άσχημα.

Όμως ακόμη και ο θάνατος είναι ένα στάδιο της ζωής και όχι απαραίτητα το χειρότερο.
Σαφώς είναι θετικό για όλους, να γνωρίζουν την αγάπη και να νοιώθουν τη θετική ενέργεια των κοντινών τους προσώπων και πολλές φορές ανατρέπεται η κατάσταση με θυμαστό τρόπο.

evelina είπε...

Ευχαριστώ πολύ Γιάννη για το καλωσόρισμα...ίσως η πρώτη μου επικοινωνία μαζί σας να μην ήταν και τόσο ευχάριστη,ελπίζω όμως σε πολύ καλύτερα

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Καλώς όρισες εβελίνα,
η φιλία είναι ανεκτίμητο δώρο που έχει ο άνθρωπος. Και μόνο που είσαι δίπλα σε αυτό τον φίλο είναι πολύ σημαντικό. Η αγάπη είναι αυτή που θα τον στηρίξει για να ξεπεράσει τα εμπόδια, που ελπίζω να είναι προσορινά και να γίνει καλά...

evelina είπε...

ευχαριστώ πολύ Σταυρούλα για το καλωσόρισμα....

όπως λέει και ο Ισοκράτης το μεγαλύτερο αγαθό στη ζωή,είναι εκείνοι οι φίλοι που λυπούνται στις συμφορές σου αλλά δεν θλίβονται στην ευτυχία σου....

MOLEMOU είπε...

KALOS SE BRIKA KAI EGO KAI KALH BLOGOSFERA NA EXEIS-KALHMERA APO TO MONAXO-KAI GIA TO FILO SOU MAKARI NA TOU DOSI O 8EOS POLA XRONIA AKOMA (ME TO 8EMA KARKINOS TA EXO PERASI ME TH MANA MOU META APO 3 XRONIA DOKSA TO 8EO EINAI OLA KALA -EKEI GNORISA KAI MIA KIRIA APO THN KABALA TH LENE SOULTANA KAI MENEI MESA STHN KABALA ZA PAIDIA TIS EXOUNE MAGAZI ME OPTIKA MESA STHN POLI)