Πυρόπληκτοι του Αυγούστου 2007. Μια ιστορία πίκρας και τραγέλαφου.

Είμαι ένας απ’ τους αρκετούς ανθρώπους που έχασαν το πατρικό τους σπίτι, στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, στο χωριό τους, το καλοκαίρι του 2007, απ’ την καταστροφική πυρκαγιά η οποία έπληξε κυρίως την Πελοπόννησο. Τώρα που έχουμε μπει στη διαδικασία αποκατάστασης των πυροπλήκτων σπιτιών αναδεικνύονται, πρακτικά, προβλήματα τα οποία θα έπρεπε να είχαν προβλεφθεί απ’ τους «υπεύθυνους» … διαχειριστές των χρημάτων τα οποία μαζεύτηκαν από προσφορές ολόκληρου του πλανήτη, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ.

Αφού, οι «υπεύθυνοι» πέρασαν από πολλά στάδια και σκέψεις, για να βρούν τη φόρμα επισκευής ή ανοικοδόμησης (αναλόγως της ζημιάς που υπέστη το κάθε ακίνητο), «προσπάθησαν» να διευκολύνουν τους δικαιούχους, έτσι ώστε να μπουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα στα σπίτια τους και να μειώσουν στο ελάχιστο το χρόνο παραμονή τους στα «κοντέινερς», στα οποία ζουν ακόμη και τώρα!!!

Οι εξαγγελίες περί ολικής αποκατάστασης, αντικατάστασης των περιουσιών, ανοικοδόμησης και πλήρους ικανοποίησης των πληγέντων, έδιναν και έπαιρναν, κάνοντας τους δικαιούχους να μακαρίζουν την «τύχη» που είχαν, μέσα στο κακό που τους βρήκε, η καταστροφή να λάβει χώρα λίγες ημέρες προ των εθνικών εκλογών του 2007.

Αυτό φάνηκε απ’ την πρώτη στιγμή, αφού χωρίς καμμία διαδικασία δόθηκαν 10.000 ευρώ για την καμμένη οικοσκευή, σε όποιον έχασε το σπίτι του, άσχετα αν ήταν μόνιμος κάτοικος της πληγείσης περιοχής και 3.000 ευρώ επιπλέον στους μόνιμους κατοίκους, για την αντιμετώπιση των πρώτων εξόδων, αφού μόλις που πρόλαβαν και έσωσαν τους εαυτούς τους (δυστυχώς όχι όλοι, αφού θρηνήσαμε θύματα), λόγω της ιδιαιτερότητας της περιοχής (πυκνή βλάστηση και μεγάλα δέντρα) αλλά και των καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν, τη συγκεκριμένη περίοδο (θυελλώδεις άνεμοι) καθώς βέβαια και η κατάσταση των σπιτιών (παλαιά πέτρινα, με ξύλινη οροφή και πατώματα), συνεπικουρούμενων αυτών, από την αδυναμία αντιμετώπισης της πύρινης λαίλαπας εκ μέρους της πολιτείας.


Οι υποσχέσεις για άμεση και ανώδυνη αποκατάσταση των ζημιών, απ’ τη μια και η προέλευση των χρημάτων απ’ την άλλη (δωρεές ιδιωτών και εταιριών απ’ ολόκληρο τον πλανήτη) μας έκαναν να σκεφτούμε ότι οι συνθήκες ήταν ιδανικές για να υλοποιηθούν οι υποσχέσεις της κυβέρνησης, αφού τα προς διάθεσιν χρήματα, δεν ήταν κονδύλια της Ε.Ε. των οποίων ο «δρόμος» είναι γνωστός καθώς και η κατάληξή τους.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ
http://mindfloga.blogspot.com/